21 Σεπ 19. Ημερήσια (από ΚΑΑΥ Αγίου Ανδρέα) εκδρομή στην Σαλαμίνα.

Λίγα λόγια για την εκδρομή μας, 

για όσα είδαμε και όσα μάθαμε.

Η αναχώρηση για το νησί των συμμαθητών μας Μιχαλάκη και Πάλλα έγινε το πρωί του Σαββάτου 21 Σεπτεμβρίου από το ΚΑΑΥ του Αγίου Ανδρέα και η αποβίβαση με ferry boat από το Μεγάλο Πεύκο.

Πρώτη επίσκεψη – προσκύνημα στο ιστορικό Μοναστήρι της Φανερωμένης  που βρίσκεται στα βορειοδυτικά παράλια του νησιού στη θέση που υπήρχε ένας πολύ παλιός και ημιερειπωμένος χριστιανικός ναός στον οποίο και βρέθηκε η εικόνα της Θεοτόκου από τον Λάμπρο Καννέλο.

Ο Λάμπρος Καννέλος, ήταν ένας ευσεβής χριστιανός από τα Μέγαρα και σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση είδε στον ύπνο του τρεις φορές την Παναγία που τον πρόσταξε να πάει στη Σαλαμίνα, στα ερείπια του ναού, για να βρει την εικόνα της. Εκείνος αρχικά φοβήθηκε να πάει γιατί δεν ήξερε κολύμβηση. Τελικά, την τρίτη φορά, το έπραξε. Σύμφωνα με τις οδηγίες που είδε στο όραμα του, έριξε το πανωφόρι του στη θάλασσα, ανέβηκε επάνω του και έτσι πέρασε απέναντι, στο νησί. Στις 17 Μαΐου του 1640 πήγε στο σημείο και με την βοήθεια των κατοίκων έσκαψε και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης. Κατά το έτος 1682 αναστήλωσε τον ναό και ίδρυσε στο σημείο μοναστήρι. Ο ίδιος έγινε μοναχός, μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος και αποσύρθηκε στο ασκητήριο του προφήτη Ηλία, νοτιοανατολικά της μονής, ένα εκκλησάκι που σωζόταν ακέραιο ως το 1944 όπου καταστράφηκε από τους Γερμανούς. Ο Λαυρέντιος κοιμήθηκε την 6η Μαρτίου του 1707 και ετάφη στο μοναστήρι. Η Εκκλησία της Ελλάδος τον ανακήρυξε Όσιο, γιορτάζοντας την μνήμη του στις 7 Μαρτίου.

Το καθολικό της Μονής Φανερωμένης στη συνέχεια διακοσμήθηκε με αγιογραφίες μεταβυζαντινής τέχνης που σώζονται και χρονολογούνται το έτος 1735 με αγιογράφο, εξ Άργους, Γεώργιο Μάρκου και των μαθητών του. Η αγιογραφία της Ιεράς Μονής Φανερωμένης περιλαμβάνει περίπου 3.530 μορφές και παραστάσεις.

Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Μονή Φανερωμένης αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας, των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο. Ο ηγούμενός της, Γρηγόριος υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκαν και συνεδρίαζαν αγωνιστές που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της Αττικής, της Αθήνας και του Φαλήρου όπως οι Μακρυγιάννης, Τζαβέλας,  Δ. Υψηλάντης,  Καραϊσκάκης και άλλοι. Ο Κιουταχής προσπάθησε επανειλημμένως να καταλάβει τη Μονή χωρίς να το επιτύχει.

Στον αύλιο χώρο της Μονής, που υπάρχει και ο τάφος του οπλαρχηγού της Επαναστάσεως Γιάννη Γκούρα, εύρισκε κατά περιόδους ανάπαυση ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ο οποίος και είχε αφιερώσει στο μοναστήρι  το γιαταγάνι του.  Στο περίβολο της Μονής σώζονται και τα υποστατικά που αποθηκεύοντο τα εφόδια του Πολεμικού Στόλου, που ναυλοχούσε στα παράλιά της, την περίοδο του 1978. Το 1881 ο ναύσταθμος μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση.

Μπροστά και επί της παραλίας στην είσοδο της Μονής βρίσκεται παλαιό οίκημα όπου έμεινε ο Άγγελος Σικελιανός από το 1933 έως 1950, με τον οποίο συναντιόταν ο Βασιλιάς Παύλος κάθε φορά που επισκεπτόταν τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας.

Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει στις 23 Αυγούστου.

Ακολούθησε επίσκεψη στην Ι.Μ. του Αγίου Δημητρίου εντός του οποίου ευρίσκεται ο τάφος του Καραϊσκάκη και εντός του οποίου ευρίσκονται και οστά του ήρωα.

Ο ναός βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Κατασκευάστηκε το 1806 στα ερείπια προηγούμενου ναού του 17^ου αιώνα. Είναι ρυθμού βασιλικής μετά τρούλου. Στο εσωτερικό βρίσκεται τέμπλο αγιογραφημένο από το ζωγράφο Πολυχρόνη Λεμπέση, ενώ ο άμβωνας και ο Δεσποτικός θρόνος είναι έργο του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά.

Στο ναό υπάρχουν λείψανα του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ραφαήλ.

     Στο εσωτερικό του ναού βρίσκεται ο τάφος του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Κατά την παράδοση, όταν ο Καραϊσκάκης τραυματίστηκε στη μάχη στο Φάληρο, ζήτησε να τον μεταφέρουν στον Άγιο Δημήτριο της Σαλαμίνας, που ήταν και προστάτης Άγιος του. Έφτασε στην εκκλησία νεκρός και τελικά ετάφη εκεί. Ο Καραϊσκάκης φαίνεται πως συνήθιζε να συμμετέχει στη Θεία Λειτουργία στο ναό και λέγεται πως το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας του Αγίου Δημητρίου είναι αφιέρωμα του ίδιου από τις λιωμένες πιστόλες και παλάσκες του.

    Τέλος στο εσωτερικό του ναού υπάρχει εικόνα που εικονίζει το πρόσφατο θαύμα της διαφύλαξης του ναού και των πιστών από τον Άγιο Δημήτριο, ύστερα από μια καταστροφική έκρηξη που σημειώθηκε πλησίον (19/05/2013).

Φεύγοντας από τον Άγιο Δημήτριο, επισκεφθήκαμε στο τοπικό Παράρτημα της ΕΑΑΣ, τον συμμαθητή μας Αργύρη Μιχαλάκη.

Η χαρά, αλλά και η συγκίνηση ήταν αμοιβαίες. Είπαμε τα δικά μας, θυμηθήκαμε αλησμόνητες στιγμές των ετών της Σχολής, κεραστήκαμε και η συνέχεια δόθηκε σε μία υπέροχη ψαροταβέρνα στην παραλία της πόλεως, στην PORTO LEONE που φάγαμε φρεσκότατα θαλασσινά, παρέα με τους γλάρους και τα κεφαλόπουλα. 

Είχαμε και μία εξαιρετική παρουσία κοντά μας. Του “Λοχαγού” μας Στρατηγού κ. Δ. Ασημακόπουλου.

Πριν αποχωρήσουμε από το νησί, ο Αλέξανδρος μας πήγε στον τύμβο των Σαλαμινομάχων που δυστυχώς βρίσκετε στο έναν σχεδόν παρατημένο χώρο, δίπλα σε ένα ναυπηγείο, σε τεράστιους γερανούς και σε σκουριασμένα τάνκερ ενός νεκροταφείου πλοίων. 

Εκεί που κάποτε ναυλοχούσε ο Ελληνικός στόλος πριν την ναυμαχία και μας έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση της διεξαγωγής της.

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά γεγονότα της αρχαιότητας, έγινε το 480 π.Χ. στη βόρεια ακτή της Κυνοσούρας. Ο μικρός ελληνικός στόλος κατάφερε να νικήσει τον κατά πολύ μεγαλύτερο περσικό αποτρέποντας την εισβολή του στην Πελοπόννησο. Στο σημείο αυτό έθαψαν οι Αθηναίοι τους νεκρούς πολεμιστές σε ομαδικό τάφο. Κατά τις ανασκαφές στον Τύμβο αποκαλύφθηκαν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα όπως ερείπια κτιρίων.

Στον χώρο βρίσκεται γλυπτό του Αχιλλέα Βασιλείου σε ανάμνηση των πολεμιστών.

Αλλά, όπως όλα τα ωραία πράγματα έχουν τέλος, έτσι τελείωσε και αυτή η υπέροχη ημερήσια εκδρομή, την επιτυχία της οποίας την οφείλουμε στον συμμαθητή μας Αλέξανδρο Πάλλα.

Αλέκο, σε ευχαριστούμε από καρδιάς.

Κ. Διαμαντής