ΣΣΕ 68 (ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ)

Στις 24/11/2019, ημέρα Κυριακή και περί την 11:00 ώρα, ο "Σύνδεσμος" αποστράτων Αξιωματικών της τάξεως 1968 της ΣΣΕ, ταξίδεψε στους Σοφάδες Καρδίτσας, στο πλαίσιο των ηθικών και καταστατικών υποχρεώσεων των μελών του, για την απότιση φόρου τιμής στον ήρωα συμμαθητή μας Τσουκνίδα Δημήτριο, στον χώρο της ιδιαίτερης πατρίδας του που συνέβαλλε στην άνδρωσή του, γαλουχώντας τον πρωτίστως με περισσή αξιακή αφοσίωση προς την πατρίδα και πίστη βαθιά για τον σωτήρα μας Χριστό, τον Θεό της αγάπης, της ανοχής, και της συγχώρεσης.

Το πρόγραμμα της εκδηλώσεως μνήμης περιελάμβανε μεταξύ άλλων και: Επιμνημόσυνη Δέηση, Προσφωνήσεις, Απονομή αναμνηστικών, Καταθέσεις στεφάνων, Τήρηση σιγής ενός (1) λεπτού και Ανάκρουση Εθνικού Ύμνου.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός-ομιλία του συμμαθητή μας Π. Γιαννακόπουλου, μπροστά στη προτομή του συμμαθητή μας , εις διαρκή μνήμην του ήρωος Δ. Τσουκνίδα.

Σάββας Αργουζής 

         Ταμίας

 

Η διαφορά σου...

Αδελφέ Δημήτριε,

Το παρακάτω μικρό κείμενο σου ανήκει. Το συνέταξα αργά το απόγευμα της 27ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο, στην ανάπαυλα πριν από την σιωπηρά μη φωτιζομένη επίθεση που είχε σχεδιασθεί να εκδηλωθεί στις δύο (02:00) μετά τα μεσάνυχτα της επομένης, για την ανακατάληψη τουρκοκυπριακού θύλακος. Πλην, δεν βρήκα ποτέ την ευκαιρία να σου το αναγνώσω και ακολούθως να σου το εγχειρίσω. Σήμερα όμως, παρόντων των συμμαθητών μας, αλλά και των αρχών και του κοινού της ιδιαίτερης πατρίδας σου, εδώ στο χώρο της προτομής σου, επέστη η στιγμή να το πράξω: Η διαφορά σου Δημήτρη, έγραφα το μακρινό '74, με τους άλλους, τους... απολύτως εκτός του θεάτρου επιχειρήσεων, είναι ότι εκείνοι λογίζονται ...απρεπώς "ήσυχοι", "μη μάχιμοι", "ίσως μακάριοι", ενώ εσύ παραμένεις "ανήσυχος" (μάχιμος εις το διηνεκές) και αρχηγός πρωτοστάτης της ελέγχουσας συνείδησης των συμμαθητών μας και των συνελλήνων που γνωρίζουν την ιστορία σου.

"Ευμμελίης" κατά τους Ίωνες, "κρατών Θεϊκόν ακόντιον" για τους σύγχρονους ελληνομαθείς, δηλαδή αήττητος δι' άπαντας ημάς. Και φυσικά υψιπέτης! αφού οι πράξεις σου διατυπώνονται, από τους ιστορικούς πολεμικούς παρατηρητές με λέξεις υψηλών διανοημάτων, οι οποίες συνεγείρουν θετικώς τις υπνώττουσες συνειδήσεις των αναποφασίστων, των "απαθών" κατ' άλλους, των "λιπόψυχων", με παράλληλο έλεγχο των αιθέρων ως θριαμβευτής Αρχάγγελος!  

Οι "ανήσυχοι" όπως εσύ Δημήτριε, υπάρχουν και δημιουργούν, εφευρίσκουν, εφαρμόζουν και προβάλλουν τις νέες (διακριτές ή "νικηφόρες") τεχνικές που υπηρετούν ασμένως τον άνθρωπο του ηθικού μεγαλείου, υποστηρίζουν τα διεθνώς παραδεκτά αξιακά στηρίγματα, εγείρουν, διατηρούν δηλαδή εν εγρηγόρσει την ύπαρξη και άλλων -πλην των υπαρχόντων και υπό ισχύν τελούντων- δικαιωμάτων των συνανθρώπων τους, συμβάλλοντες -εν τέλει- στην πρώιμη ενεργοποίησή τους. Οραματίζονται ωσαύτως, αναζητούν και συναντώνται με τις προσωποποιημένες εύκαρπες ιδέες της πληρότητος, της ελπίδας και της εκ της δημιουργίας χαράς και ευφροσύνης, με τις οποίες οι ιδαλγοί, οι τρυφεροί και ονειροπόλοι ευ-άνθρωποι όλων των εποχών συνέπραξαν παλαιόθεν για την μετουσίωση του ανθρώπου ατόμου, σε αθάνατο αγιωτικό πρόσωπο!

Γι' αυτό φίλτατε, αντρειωμένε και πολυύμνητε συμμαθητά από την ευκλεά των Ευελπίδων Σχολή, της έκλαμπρης τάξεως του σ.έ. έτους 1968, ενεργήσας μέσα στη φωτιά και στο ατσάλι με σθένος, αρετήν και τόλμην, έλαβες πολύ ενωρίς την πρωτοκαθεδρία της μετάπτωσης από το προσωρινόν στο διαρκές, από το θνητόν στο αθάνατον και τέλος από τον αρνητισμό της άγνοιας στην αεί διδάσκουσα ευπάτρια γνώση.

Στο πλαίσιο αναφοράς της ένδοξης παρουσίας σου στους Θεϊκούς Ουρανούς, με τις σφραγίδες των συμβολισμών της πορείας σου στους δρόμους του αιωνίου φωτός, θα διαλάμπεις υπέροχε Έλληνα, εις τους αιώνας των αιώνων, ως αδιάφθορο και αναλλοίωτο στοιχείο υπεροχής, που φανέρωσαν και ανέδειξαν οι ηρωϊκές σου πράξεις, ως αποτέλεσμα της επιδικασθείσης υπό της Θείας βουλήσεως δωρεάς ακατάβλητης ισχύος, στους "διακεκριμένους".

Δημήτριε, αφ' ότου ο προαιώνιος εχθρός του γένους ηττήθη κατά κράτος στο ηθικό πεδίο των θείων ιδεών της ανδρείας, της ανθρωπιάς και της τιμής των πολεμικών συγκρούσεων στην Κύπρο, από τον διπλό χαλκό του δόρατος της απαράμιλλης, ανυποχώρητης και άκαμπτης θελήσεως των Ελληνόπουλων που προάσπιζαν την μεγαλόνησό μας το '74, προσεβλήθη υπό του "συνδρόμου εμμονής γνωστής...αιτιολογίας", ήτοι της αδιακόπου πρεμούρας της...εγκαίρου προς πόλεμον προπαρασκευής, ως αποτέλεσμα προφανώς της τραυματικής του εκείνης εμπειρίας.

Προς τούτο,...υποθηκεύων κατά τακτά διαστήματα και εναλλάξ την γεωπολιτικήν του θέση, προσπαθεί να εξασφαλίσει ωσημέραι, από τις μεγάλες δυνάμεις της Ανατολής και της Δύσεως, το πλέον σύγχρονο πολεμικό υλικό, αρωγό του στο μακάβριο έργο που οραματίζεται. Γνωρίζει όμως ο τάλας γείτων, ότι τούτο δεν αρκεί για να υπερισχύσει των "επιλέκτων απογόνων των ευψύχων!" και τότε καταλήγει έρμαιον της συγκρούσεως των παθών και της αγωνίας του. 

Ωστόσο η συνηγορία της εσφαλμένης (προ) απόφασης των ισχυρών της Γης, να ενισχύσουν την πολεμική μηχανή των Οσμανλήδων, είχε ως αποτέλεσμα: πρώτον, την μεγιστοποίηση της συνειδητότητος των Ελλήνων στην αδήρητη ανάγκη της υπερασπίσεως και διατηρήσεως -πάση θυσία- ακεραίων των προγονικών εδαφών και δεύτερον, την διαρκή και  απόλυτη συσπείρωση του Ελληνικού λαού περί την κεντρική εξουσία, επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Θέσεις που υποστηρίξαμε αμφότεροι σε συζήτησή μας τον Μάϊο του'74 στο Διόρειος Κυρηνείας.

Ο αγώνας σου αδελφέ μαζί με αυτόν των ομοίων σου, συνεχίζει να αποτελεί το μελλοντικό αλάνθαστο εγχειρίδιο της αδιαμφισβήτητης κατίσχυσης εν καιρώ τω δέοντι, των μικρών πλην ηρωϊκών λαών επί: των ισχυροτέρων κρατών-δυναστών, των ιμπεριαλιστικών και αιμοδιψών αποφωλίων τεράτων, των γεννοβολημάτων -αλίμονον- του Αβαδδών. Πρόκειται για τα "άνθη του κακού" συλλήβδην που με πρόσωπα διαβολικά και απεχθή επί των οποίων είναι χαραγμένα ο μεταφυσικός φόβος ανάμεικτος με μίσος αβυσσαλέο για ο,τι εκφράζει τον Χριστό Θεό και τον άνθρωπο. Η μοίρα των όντων αυτών είναι προδιαγεγραμμένη. Θα "δώσουν λόγο" για τις δόλιες και ανομολόγητες πράξεις τους όχι μόνον στις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων, αλλά και ενώπιον του δικαιοκρίτου Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου...

Τότε και οι δικές μου σκέψεις εκείνων των πέτρινων ημερών Δημήτριε, θα λυτρωθούν και θα πετάξουν ελεύθερες, ανάλαφρες και δικαιωμένες στον γαλανό Ελληνικό ουρανό, για να συναντήσουν και ευχαριστήσουν με λόγους στεντορίους βγαλμένους από τα βάθη της ψυχής μου, τις ηρωικές μορφές της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας, στις χρυσές δέλτους της οποίας είστε καταχωρισμένοι με χρυσά γράμματα, για ό,τι για την πατρίδα και την πίστη μας πράξατε.

Δημήτριε, αισθάνομαι σφόδρα συγκεκινημένος και υπερήφανος που είσαι και εσύ μέλος της νέας γενιάς των αρχαγγέλων, την οποία ο Μεγάλος Θεός έχει ορίσει να διαφεντεύει εφεξής τους Ουρανούς, ομού μετά των: Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ. Ουρανόπεμπτη συνεπώς και ανείπωτη η μεγάλη στιγμή της συνάντησής μας στους αιθέρες γενναίε άνδρα, συμμαθητά, φίλε, συνάδελφε και συμπολεμιστά. Καλή αντάμωση!

Θεσσαλονίκη, 24/11/2019

Π. Γιαννακόπουλος